SECONDO ’500 – Tintoreto el deside de fegurar ła sena de ła decołasion co na cuantità granda de drapi e de tesùi, zontàndoghe ełementi cofà un łeto a baldachin e tapéi inte ła stansa de’l comandante asiro. Cusì ła łuze, scuazi pionbando de colpo a mostrarghe a’l spetador ła situasion dramàtega, ła definise łe forme
PRIMO ’500 – Ndando in vanti inte l’arte manierista veneta de’l ’500 A se cata Łorenso Łoto, autor de na Judita ciapà inte un momento de dinamizmo fin che ła sconde el sòłito cao, vestìa de tesudi fini e co cołori vivi e łuminozi, come anca de na tarsìa łinjea pa’ ła Bazéłega de Bèrgamo,
SCOMISIO ’500 – A’l scomisio de’l ’500 l’è un zóvane Zorzon a reałizar na pitura co Judita cofà sojeto, co na costrusion de’l depinto fortemente vertegałe e łonziłinea, dove che ła dona ła ze in pie e ła struca in tera ła testa de’l nemigo, co’l volto ormài seren pa’ l’inpreza conpìa. Inte’l médemo parìodo
INTE ŁA PITURA – Ła fegura de Judita ła ga parò ancora pì fortuna inte’l mondo de ła pitura. Sempre inte i sècołi de l’Età moderna, i ze tanti i artisti che i raprezenta l’eroina, fegurà soratuto inte l’ato de tajarghe ła testa a Ołoferne. Tra i primi pitori veneti a ispirarse a ła corajoza
INTE ŁA ŁETARADURA – L’imàzine de na Judita che, guidà da ła vołontà divina, ła łìbara el só pòpoło da’l nemigo, e da un nemigo che’l riva da Oriente, ła vien de frnete reciapà da vari scritori, soratuto de l’Età moderna, cuando che l’Europa ła ze in guera continua co i Otomani e i pirati
ŁA ŁIBARASION – Partìa ałora pa’l canpo asiro, Judita ła va da Ołoferne e ła ghe dize de èsar venjesta par revełarghe na maniera de ciapar ła sità. Ła razon de’l só juto, ła dizeva, ła zera l’enpietà che’l só pòpoło el gaveva demostrà manjando łe oferte votive inte’l tenpio. Cusì ła convinse Ołoferne de
L’ASEDIO ASIRO – Judita ła ze un parsonajo bìblego bastansa noto, protagonista de l’omònemo łibro contenjùo inte’l cànone de’l Vecio Testamento reconosùo da ła Cieza catòłega. Inte’l łibro A se conta de łe guere tra Ebrèi e Asiri, in partegołar de cuando che’l zenarałe asiro Ołoferne el ga asedià ła sità de Betułia (sità dała
LA CAZA VENESIANA MEDIEVAŁE – Fin a’l sècoło XI ła Civitas Rivoalti (Venesia) ła jera scuazi tuta fata su de łenjo. A partir da chel parìodo A se scumisia a far su łe caze de i siori in łaterisio, de pianta retangołare, co’l pòrtego a’l pian teren che’l varda łe fondamenta, o’l canal, co magazeni
EL PAŁASO DOGAŁE INTE’L 1300 – Co ła Serada de’l Mazor Consejo de’l 1297 A vien triplegà el nùmaro de i consejeri e donca, a partir da’l XIV sèc, ła vecia “fàbrega Ziani” de’l pałaso comunałe ła vien restruturà deventando l’ała verso el moło de’l Pałaso Dogałe. Sora el Sałon de’l Piòvego A vien edifegà
ŁE VARIETÀ GÒTEGHE VENETE (2) – A Venesia el gòtego el riva pì tardi dezviłupandose sora i modełi de Santa Anastazia (Varona) e San Nicołò (Trevizo). El primo rezultado ła ze l’inponente bazéłega de i Frari scumisìà inte’l 1330 e uncora deso ła cieza pì granda de ła sità. Inte’l 1333 scumisia anca ła bazéłega
Copyright © 2023 InfoMedia Veneto | C.F. 91035140242 | Venetica.blog | All Rights Reserved.