Pare nostro, che te si inte i siełi:che’l sie santifegà el To Nome,che’l venje el To renjo,che ła se fae ła To vołontà,tanto in sieło cofà in tera.El pan nostro cotidian dane ancó,e dezmétane i nostri dèbiticome che nialtri ghe łi dezmetemo a i nostri debidori.E no sta’ indurne in tentasion,ma dełìbarane da’l małe.Àmen. Pa
In nome de’l Paree de’l Fiołoe de’l Spìrito Santo.Àmen. Pa ndar a l’artìgoło co i link de łe altre orasion struca cuà “Ła Crozefision”, 1220 s.z., mozàego, Venesia, Bazéłega de San Marco.
Salve Rejina Salve Rejina, Mare de mizaricordia, vita, dolsesa e speransa nostra, salve. A ti nu ciamemo, èzułi fiołi de Eva; A ti sospiremo pianzendo e criando inte ‘sta vałe de łàgreme. Eco donca, avogadora nostra, volta da nu i to oci mizaricordiozi. E Jezù, fruto benedito de’l to ventre, móstrane dopo de ‘sto
Łe orasion in łengua veneta, łe preghiere, łe ze tradusion bazàe so i testi orizenałi greghi e łatini de’l Pare Nostro, de l’Ave Marìa, de’l Gloria e de’l Senjo de ła Croze. Fin a i ani ’70, co’ l Consejo Vategan II, łe orasion łe se dizéa sol che in Łatin, ma da łà in
A te ła dago mi ła festa de Halloween! No ła ze mìa propiamente na festa foresta!Da nialtri ła se ciama “Festa de ła Łumera” e ła se festeja tra ła coa de otobre e el cao ne novenbre. Ła ze una de łe pì antighe tradision venete, festejà mìa solche inte’l Veneto, ma anca
Invocasion a San Miciełe Arcànzoło O gloriozo e potente San Miciełe Arcànzoło, che’l to nome el vol dir “Chi cofà Dio?”, Ti, da’l Somo Ben, A te si stà sielto intrà i só servidori fedełi, cofà ła guida che ła se ghe opon a’l Małe, a ła Małinjità e a’l Małinjo, protezi, inte ‘sti dì
OTOSENTO ANI DE ŁÀGOŁE, PRIMA E DOPO ŁA ROMANITÀ – El Santuario de Łàgołe el ze stà frecuentà co fervor seguramente da’l cuarto sècoło a.C. fin a’l cuarto sècoło d.C., ma anca in èpoghe sucesive ndove che łe done łe ndava so łe acue par riti propisiadori de gravidansa. Tuti i ojeti catài łà i
DEA VENETA – A ła jera ła Dea de ła natura, de i flusi, de ła fecondità e de ła sałude de òmeni e animałi, venarà da i antighi Veneti. A ła venjéa senpre raprezentà cofà fegura feminina, vestìa co’l tìpego costume veneto ricamente decorà: còtoła beła anpia, sinturon vistozo in vita, stivałi e caveji
SANTUARI VENETI – I santuari veneti i jera łoghi de culto sénplisi, indove ch’A se venarava i łe Divinità, e scuazi senpre i jera in canpo verto, rento boschi sacri, fora da i spasi abitài visin a rivi, łagheti, o sorzente de fiumi. Ła cołocasion de łe aree sacre visin a rivi o a sorzente
REITIA – Reitia ła ze ła pì conosùa de łe Divinità de i antighi Veneti: el nome el ga orìzene inserta. Da na banda, el podarìa senjifegar “cueła che ła indrisa” (i torti, e donca na Dea de ła justisia, o na Dea che ła favorise łe nàsite indrisando i picenini vanti de’l parto). Senò,
Copyright © 2023 InfoMedia Veneto | C.F. 91035140242 | Venetica.blog | All Rights Reserved.