L’ÀNEMA SE DESFA
(voze: Patrizia Laquidara – parołe: Enio Sartori)
Rento se sara ła vose
come fiore de note,
l’ànema se desfa
come supion a’l vento.
Rento se sara ła vose
come fiore de note,
dolse ne ła pasiensa
sparise sototera.
Ah peca voda de ła mente
ah mormorìo de’l njente,
vento d’asensa ze cueło
che zlisa zo par el grebo.
Sora l’acua straca e moła
dìndoła cuatro strase moje,
rento l’onda scura
zguarata ła mortura:
“amor, sonjo e folìa”,
paroła che in goła s’ingropa
e in fiaco znjaołamento
zmorsa l’acua e porta via.
(x2)
Ah łengua łarga de vena
s’inmisia zo par el grebo,
łenta sì, łuna stranìa
łengua de l’ànema mia.
Rento se sara ła vose
come fiore de note,
l’ànema se desfa
come supion a’l vento.
Sora l’acua straca e moła
dìndoła cuatro strase moje,
….
(x2)
Ah peca voda de ła mente
ah mormorìo de’l njente,
vento d’asensa ze cueło
che zlisa zo par el grebo.
Rento se sara ła vose
come fiore de note,
dolse ne ła pasiensa
sparise sototera.
Rento se sara ła vose
come fiore de note,
l’ànema se desfa
come supion a’l vento…
Canson contenjùa inte l’albo intitolà Il Canto Dell’Anguana, pubregà inte’l 2011. Un disco nasesto da ła cołaborasion tra ła cantante sisiłiana Patrizia Laquidara co i muzeghisti vizentini de’l grupo “Hotel Rif” e el poeta vizentin Enio Sartori, che’l ga scrito i testi in łengua veneta.
