LE NAVI CANTAVA (2018)
(Marko Radolović–Mauro Giorgi)
No ła partirà
Ła nave no partirà più…
Una giornata càriga de sol
Che risplendarà per senpre
Ne’l 1856 el nove de dicenbre
No iera per i arcobałeni
No iera njanche un’eclisi
A Poła ze vignùi Francesco e Sisi
E bełi che iera
I ga pozà ła prima piera
De ałora se scrivi
De un scojo co i ołivi
E de i cantieri e de i mestieri
Che portava nove genti
A popołar ła mia cità
Strica e zbrega łe tante pàgine
Copa i sonji de gloria
Che se rispecia ne i łibri de storia
Co’l tram el cine el teatro
L’oservatorio i pałasi
Venjiva el circo co i còcołi pajasi
E bełi che i iera ła gente rideva
Ła matina el pranso ła sera
E se schersava łe navi cantava
Con cuel vozon profondo
In tuti i diałeti in tute łe łingue
In tute łe łingue de’l mondo
Perché el mondo iera
Ła mia cità
Una giornata càriga de scrite
Scioperi e personałi sconfite
E yacht che riva da l’altra riva
I suca i àlberi i pianta i alberghi
In scarseła ze sconti i masi
De tuti ‘sti novi pajasi.
