MÀSCARA – Da’l zermànego “maska”, fantazma o spetro, venetizà in màscara. Una de łe màscare pì conosùe e propiamente veneta ła ze ła Bàuta, fata inte łe presioze boteghe de mascareri. Venjesta fora tra el Cuatrosento e el Sincuesento, ła se doparava tuto l’ano, mìa soło soto carnevałe.
Ła Bàuta ła zera un mascaramento conpleto che el prevedéa anca el tabaro (el famozo manteło moro), el tricorno moro in testa e cofà màscara in fasa ła “Łarva”, che in łatin ła vol dir fantazma, che pardesòłito ła zera bianca. Ła podéa èsar portà da i òmeni e anca da łe fémene.
Ła zera e ła ze partegołar anca par un efeto sonoro: zlongando el łavro par sora de ła boca ła conportava un canbiamento anca de ła voze, che ła rezultava difarente. Pardepì, sendo sensa el łavro par soto, ła parmetéa de manjar e de bévar sensa mai cavarla, mantenjendo l’anonimado.
Anca “ła Moreta” ła zera partegołar: reservada a łe done, ła zera fata de vełudo moro e ła se tenjéa sù co un boton in boca, donca ła fémena mascarada no ła parlava mìa, creando cusì un veło de mistero e de fàsino.
~
Da’l Łunaro Veneto 2019, Febraro in 4 artìgołi:
- ZENARO/1 – Na paroła: MÀSCARA
- ZENARO/2 – Un posto: EL REDOTO
- ZENARO/3 – Un parsonajo: PANTAŁON
- ZENARO/4 – Un evento: FESTEJAMENTI DE CARNEVAŁE