Marsiłio da Padoa (2/4)

Averoè – Ła produsion de’l Defensor ła se refà a i cusì diti prinsipi de l’“Averoizmo połìtego”. Co’l scuminsio de’l XII sègoło, A riva inte łe biblioteche europèe òpare de fiłòzofi àrabi, in partegołar de Averoè, grasie a’l łaoro de tradusion de Micełe Scoto, che’l ga łaorà a ła corte de Federigo II, inperador amante de ła cultura àraba. Averoè, noto cofà cueło che l’“insołenta łe rełizon”, el càuza inte’l 1277 ła reasion de Tempier, véscovo de Parizi, che’l condana 219 teze retenjeste erèteghe: e na cuota ła ndava métar in discusion cuełi dogmi che i łezitemava de fato el poder tenporałe, a dir połìtego, de ła Ceza. Co ’sto fato A se ndava donca zmirar i magistri, a dir i fiłòzofi averoisti che i gavéa inamente de recuparar tanto ’ste teze che’l studio de ła philosophia naturalis.