El fiłòzofo Andrèa Emo (2/4)

I CUADERNI – “ʼSti scriti cuà, co i venjarà bruzài, i darà finalmente un fià de łuze…”: A ze co ʼste parołe cuà che Emo el vołe dir come che onji propozision o reflesion scrivesta chive ła se nega da eła eła soła, ła bruza cofà fogo eraclitèo par łasar intarvédar cuało grando mistero che i ze ła varità e el fondamento metafìzego. A no ghe ze mìa sistema cheʼl sipie bon de insoazar “lʼIo, el Sojeto, ła cosiensa, ła memoria, ła percesion, ła sensasion, che i se para fora da lʼèsar ciapài rento so i łìmiti deʼl sistema”. A ze defati łe cuestion de ła nesesità sistemàtega e de ła diałètega che łe ze ła eredità granda cheʼl fiłòzofo veneto, cusì cofà tuta ła tradision ideałìstega tałiana, el ciapa sù da i só intarlogudori fondamentałi, a dir Hegel, Schelling e Zentiłe: A ze anca par ʼsto fato cuà, oltra che par i temi inportanti asà da łu infrontài e ła sistemateghità che co so ʼsta cuà el łi pensa, cheʼl só itinararo fiłozòfego el mèrita al dì de uncó de èsar uncora inprofondìo.