El Tejo, àlbaro sacro a i Veneti e a ła Dea Reitia, sìnboło de zustisia e de autonomìa da i poteri sentrałi, ma mìa solche cuesto, sacro anca par łe popołasion che łe condivide na antiga orìjine comun co chel pòpoło, cofà łe zermàneghe, slovene e istriane (‘ste cuà łe ga uncora speso un Tejo in piasa o tacà ła cieza).
‘Ste popołasion łe gavéa el costumar de far inportanti reunion pùbleghe soto łe fronde de ‘sta pianta granda oltra che de prategar el rituałe de’l bałotorno par ciamàr na bona stajon, fato inte’l meze de majo, un evento che ze rivà fin a tenpi resenti in zone cofà l’Altopian de Aziago.
Ła prezensa de un Tejo visìn caza el portarìa ben par aver na prołe sana e numaroza.
~
Da’l Łunaro Veneto 2020, Zunjo in 4 artìgołi:
- ZUNJO/1 – TEJO
- ZUNJO/2 – COMUNI CO’L TEJO
- ZUNJO/3 – PHILIP MILLER
- ZUNJO/4 – BAŁOTORNO SO’L TEJO
